۱- |
با قَهر، دَر به هم زد و بر ما به رو ببَست |
|
بی پُرس و بی سؤال دَرِ گفتگو ببَست |
|
|
۲- |
دَر بَست، هم به رویِ من و هم به رویِ خویش |
|
با های هایِ گریه، دَرِ های و هو ببَست |
|
|
۳- |
نزدیک بود نعره برآرم ز بُغضِ دِل |
|
آن بُغض، راهِ گریهِ مَن در گلو ببَست |
|
|
۴- |
صد آرزویِ خوش به دلم جا گرفته بود |
|
بر دل به هیچ و پوچ، دَرِ آرزو ببَست |
|
|
۵- |
دیدی مرا چگونه زِ سِر باز کرد و رفت |
|
آنکو دِلِ مرا به یکی تارِ مو ببَست |
|
|
۶- |
روزِ دگر به کوچهِ خلوت بدیدمش |
|
چشم آن نقاب بر رُخِ بی چشم و رو ببَست |
|
|
۷- |
بر رویِ هر دو شخص «جلالی» دَرِ اُمید |
|
من باز کرده بودم و افسوس او ببَست |
|
|