| ۱- | مردُمِ دیده ما جُز به رُخَت ناظر نیست |
| دلِ سرگشته ی ما غیر تو را ذاکر نیست | |
| ۲- | اشکم اِحرامِ طوافِ حَرَمت می‌بندد |
| گر چه از خونِ دل ریش دمی طاهر نیست | |
| ۳- | بسته ی دامِ قفس باد چو مرغ وحشی |
| طایر سِدرَه اگر در طلَبت طایر نیست | |
| ۴- | عاشق مُفلِس اگر قلبِ دلت کرد نثار |
| مکنش عیب که بر نقدِ روان قادر نیست | |
| ۵- | عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد |
| هر که را در طلبَت همّت او قاصر نیست | |
| ۶- | از روانبخشی عیسی نزنم پیشِ تو دَم |
| زانکه در روح فزایی چو لبت ماهر نیست | |
| ۷- | من که در آتش سودای تو آهی نزنم |
| کی توان گفت که بر داغ، دلم صابر نیست | |
| ۸- | روز اول که سر زلف تو دیدم گفتم |
| که پریشانی این سلسله را آخر نیست | |
| ۹- | سر پیوند تو تنها نه دل حافظ راست |
| «کیست آن کِش سر پیوند تو در خاطر نیست»* |
این غزل چرا تحلیل نشده؟
سلام لطفا تحلیل غزل های حافظ را در دسته شرح جلالی بر حافظ جستجو کنید.