۱-	شادی و شکر که در طینتِ درویشانست
	ناشی از معرفت و همّتِ درویشانست
۲-	ظاهر و باطنِ این مَردُمِ خُرسند یکی ست
	رنگِ هَم، صورت و هم سیرتِ درویشانست
۳-	مایه ی شادی و شوق و شعف و شور و نشاط
	همه اندر گِروِ صحبتِ درویشانست
۴-	از ثَری تا به ثُریّا، ز ازل تا به ابد
	فُرجه زندگی و فرصتِ درویشانست
۵-	آتش و شعله زرتشت که در طور افتاد
	همه از بارقه طلعتِ درویشانست
۶-	حشمت و جاهِ مُفَصّل که سلیمان را بود
	اثری مختصر از حشمتِ درویشانست
۷-	شوکت و جاه و جلال و جبروتِ دارا
	کم تر از سابقهِ شوکتِ درویشانست
۸-	ای که بر رحمتِ حق، چشم طمع دوخته ای
	مرحمت ها همه در رحمتِ درویشانست
۹-	بِنِگَر منزلت و قدر که رضوان بهشت
	حاضر خدمتِ در حضرتِ درویشانست
۱۰-	شعله ی آتشِ نمرود و بزرگی لهیب
	اثر کوچکی از غیرت درویشانست
۱۱-	صاحبِ دولت اگر می طلبی اینانند
	دولت ار هست و بُوَد دولتِ درویشانست
۱۲-	شاد و دل گرم دلی باد که آن صاحب دل
	روز و شب در صددِ خدمتِ درویشانست
۱۳-	گفت حافظ سخنی نغز «جلالی» بشنو
	«روضه ی خُلدِ بَرین خلوتِ درویشان است»