۱- |
داد آگهی به دشت و دَمَن بامداد باد |
|
کامد بهار و بر همه، ایّام شاد باد |
|
|
۲- |
شادان به عزمِ باغ پریدم ز جا از آنک |
|
بر رویم از دریچه دَری می گُشاد باد |
|
|
۳- |
برخاستم به صرفِ صبوحی شدم به باغ |
|
تا چون هزار، مست شوم هر چه باد باد |
|
|
۴- |
فصل بهار بس که فرح بخش و جانفزاست |
|
آن لحظه جان تازه به من باز داد باد |
|
|
۵- |
پند و پیام باد بهاری به گوش من |
|
بود این: دلت هر آینه دور از غبار باد |
|
|
۶- |
دورِ شباب دیر زمانی ست طیّ شده ست |
|
آن دور و آن زمانه و ایّام یاد باد |
|
|
۷- |
جانم فدای آن که «جلالی» چنین سرود: |
|
«جان ها فدایِ مردم نیکونهاد باد» |
|
|