این چند بیت شعر فکاهی مایه دار
گفتم به لحن یزدی و کردم بر او نثار
سبک کلام و لهجه و تمثیل و اصطلاح
از گفتگوی یزدی باشد تمام عیار
چون عطر گُل به شهر پراکنده گشت و شد
ورد زبان مردم این شهر و این دیار
با این سروده نام «جلالی» بود مدام
در ذهن و یاد و خاطر ابناء روزگار
آنگه که دست چاره گوینده کوتهست
زو این بلند گام بماند به یادگار
یزد-دوشنبه ۱۳۶۲/۴/۱۳