Menu

غزل شماره ۳۵۷

357

۱-  زنجیر به پای دل دیوانه نهادیم
 رو با دل دیوانه به ویرانه نهادیم
۲-  یک چند ره مسجد و محراب گرفتیم
 تا پشت سر این مرحله، رندانه نهادیم
۳-  یعنی که ز ویرانه به معموره معهود
 رفتیم و قدم در ره میخانه نهادیم
۴-  در گوشه میخانه که پر شور و نشاط است
 بر جای غم و غصّه در آن خانه نهادیم
۵-  شادیم از این ماندن و ناشاد که اول
 پا در حرم و خانه بیگانه نهادیم
۶-  ز آن پیش که بال و پر پروانه بسوزد
 صد بوسه به بال و پر پروانه نهادیم
۷-  سر داده به پابوسی و تن داده به تقدیر
 جان در سر جان بازیِ جانانه نهادیم
۸-  از مَدرَس و از درس بریدیم «جلالی»
 «ما درسِ سحر در سر میخانه نهادیم»
 

 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *