…
دَرد بدتر ز نا امیدی نیست
آه اگر نا امید باید زیست
انتظار و امید، این هر دو:
حالت و خواستار هر نفری ست
دیدن وضع و آتی بهتر:
ما یه حظ چشم خوش نگری ست
دل نومید سرد و خاموشست
گرم از انتظار و شور و شری ست
پیش چشم من انتظار و امید:
ارزشش بیشتر ز سیم و زری ست
دیده هایم ز دیدن نومید:
هست بیزار و نا امید و بَری ست
به امید و به انتظار مُدام:
چون (جلالی) ست فرد مُفتَخریست
یزد ـ ۹۹/۹/۱۲