Menu

ویزای بهشت

روادید اگر داشتم از بهشت
نهادم ته گور سر روی خشت

 

به پا خاستم زین سرای سپنج
که این است پایان هر سرنوشت

 

خوشا آن که در مرغزار حیات
زِ نیکی به وجه حسن دانه کشت

 

بدآ آن که بُد زشت پیشش نکو
و یا هرچه زیباست می بود زشت

 

به عقبی به پای حساب آورند
هر آن نیک و بد را که هر کس بهشت

 

نمایند در پیشِ رویش عیان
به هرجا که سر زد بر اطراف و کِشت

 

از آن رشته ها بهرِ تن پوش بافت
(جلالی) به فردا، که امروز رِشت

 

یزد ـ ۱۳۹۶/۶/۱۸

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *