Menu

شهید

شهید

جور آن طناز پیرم می کند

از حیات خویش سیرم می کند

 

عشق او دریاست دریاییست ژرف

موج آن بالا و زیرم می کند

 

ز آن کمان ابرو کنم پرهیز و او

با کمند خود اسیرم می کند

 

از نگاه سرد بی حاصل مرا

می کشد، آماج تیرم می کند

 

می گریزد این غزال از پیش روی

در شکار از شوق شیرم می کند

 

سر به تیغ او «جلالی» می نهد

چون شهید اما شهیرم می کند

 

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *