رفتن از شهر خود به دَر، چه خوش است
سیر آفاق و بحر و برّ چه خوش است
بر گشودن به شهر مشهد و طوس
از سر شوق بال و پر چه خوش است
بوسه بر خاکِ بارگاهِ (رضا)
ویژه بر آستان و در چه خوش است
در کنار سخنورانِ شهیر
گوش بر نظم و شعر تر چه خوش است
گر چه باشد خطیر سیر و سفر
خاطراتِ پس از سفر چه خوش است
تا (جلالی) (بقا) بود باقی
دیدنش گر چه مختصر چه خوش است
یزد- ۱۳۹۰/۵/۹