Menu

عشق و عقل

 

 

عشق نوریست مدام که ز شرقِ دلِ دل بیداران
سر برآورده و در کاسهِ سر می‌تابد

 

عقل کوری‌ست که دام در رهِ عشق نموده‌ست نهان
تا به بند آورد اَرْ نورِ بَصَرْ می‌تابد

 

جای عشق است به دل
پای عقل است به گِل

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *