Menu

اَنجير و خرما

 

 

دختری دیدم که لُک لُک را، مِرَف
تا مِشُدْ اُفتوو کوروک، شو جا مَرَف

 

تو و لاحافِ پَهنِ و وَرْ رویِ تُشک
هیکلش گویا خمیر بود، وا مِرَف

 

تا که تاریک شه اطاقِش وَخْتِ خوو
زود سراغِ پِلَتِه لَمپا مِرَف

 

هی مِکَرد دایم تویِ خوو، خرّ و خرّ
عین اینکه اوو تویِ زُرنا مِرَف

 

نِصفه نیمه شوو، اونم از زور شاش
تا مُتََوَرْزا بِرَه ْ، دولّا مِرَف

 

خوو می‌دید گاهی یَبار ، آسّه پِتُکْ
اَنجیرش تو و شهر، پیِ خُرما مِرَف

 

مَنْ نمی‌دونم (جلالی) اوو روزا
دنیالِ خُرما مِرَف یا نَمِرَف

 

 

یزد- ۱۳۹۳/۸/۲۴

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *