۱- |
اَلا یا اَیُّها الساقی اَدِر کأساً وَ ناولها |
|
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها |
|
|
۲- |
به بوی نافه ای کآخر صبا زان طُرّه بگشاید |
|
زتاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل ها |
|
|
۳- |
مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم |
|
جرس فریاد می دارد که بربندید محمل ها |
|
|
۴- |
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید |
|
که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزل ها |
|
|
۵- |
شب تاریک و بیم موج وگردابی چنین هایل |
|
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها |
|
|
۶- |
همه کارم ز خود کامی به بد نامی کشید آخر |
|
نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفل ها |
|
|
۷- |
حضوری گر همی خواهی از او غایب مشو حافظ |
|
مَتی ما تَلقُ مِن تَهوی دَعِ الدُّنیا وَ اهملها |