۱- |
دل میرود ز دستم صاحب دلان خدا را |
|
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا |
|
|
۲- |
کشتی نشستگانیم ای باد شرطه برخیز |
|
باشد که باز بینیم دیدار آشنا را |
|
|
۳- |
ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون |
|
نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا |
|
|
۴- |
در حلقه ی گل و مُل خوش خواند دوش بلبل |
|
هاتَ الصَّبوح هُبّوا یا اَیُّها السَّکارا |
|
|
۵- |
ای صاحب کرامت شکرانه ی سلامت |
|
روزی تفقدی کن درویش بینوا را |
|
|
۶- |
آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است |
|
با دوستان مروت با دشمنان مدارا |
|
|
۷- |
در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند |
|
گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را |
|
|
۸- |
آن تَلخوَش که صوفی اُمُّ الخبائثش خواند |
|
اَشهی لَنا و اَحلی مِن قِبلهِ العُذارا |
|
|
۹- |
هنگام تنگدستی در عیش کوش ومستی |
|
کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را |
|
|
۱۰- |
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد |
|
دلبر که در کف او موم است سنگ خارا |
|
|
۱۱- |
آیینه سکندر جام می است بنگر |
|
تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا |
|
|
۱۲- |
ترکان پارسی گو بخشندگان عمرند |
|
ساقی بده بشارت پیران پارسا را |
|
|
۱۳- |
حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود |
|
ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را |