۱- |
به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست |
|
که مونس دم صبحم دعای دولت تست |
|
|
۲- |
سرشک من که ز طوفان نوح دست ببرد |
|
ز لوح سینه نیارست نقش مهر تو شست |
|
|
۳- |
بکن معامله یی وین دل شکسته بخر |
|
که با شکستگی ارزد به صد هزار درست |
|
|
۴- |
زبان مور به آصف دراز گشت و رواست |
|
که خواجه خاتم جم یاوه کرد و باز نجست |
|
|
۵- |
دلا طمع مبر از لطف بی نهایت دوست |
|
چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست |
|
|
۶- |
به صدق کوش که خورشید زاید از نفست |
|
که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست |
|
|
۷- |
شدم ز دست تو شیدای کوه و دشت و هنوز |
|
نمی کنی به ترحم نطاق سلسله سست |
|
|
۸- |
مرنج حافظ و از دلبران حفاظ مجوی |
|
گناه باغ چه باشد چو این گیاه نرُست |