Menu

فرش کهنه

فرش-کهنه

فراز شعله به سر منزل فرود رسید

فسرد آتش و نوبت کنون به دود رسید

 

گذشت دور جوانی ولی چه زود گذشت

رسید نوبت پیری ولی چه زود رسید

 

به زیر پای زمان فرش عمر ما سایید

برفت رنگش و نوبت به تار و پود رسید

 

همان که ! بود شب و روز پیش پا به قیام

رکوع رفت و کنون نوبت سجود رسید

 

رواج و رونق خلوتگهم به عهد شباب

کساد گشت و به سر منزل رکود رسید

 

به کارگاه ازل هر که را نصیبی بود

نصیب و قسمت ما هم هر آن چه بود رسید

 

دوباره جایگهش وادی عدم باشد

نفس کشی که به جولانگه وجود رسید

 

«جلالی» ار به غزل شکوه می کند چه کند

در این زمانه به سر نوبت سرود رسید

 

یزد ۱۳۶۲/۹/۲۸

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *