۱- |
خال دیدم، خالِ مُشکین فام را |
|
دانه را دیدم، ندیدم دام را |
|
|
۲- |
مَردِ عاقل می کند آغازِ کار |
|
پیش بینی، نَحوهِ انجام را |
|
|
۳- |
پیشِ پایِ خویش اوّل بنگرد |
|
نیک و بردارد پس آنگه گام را |
|
|
۴- |
مَردِ رند امّا چنین محتاط نیست |
|
گام بردارد که گیرد کام را |
|
|
۵- |
با جسارت می تواند جلب کرد |
|
مِهرِ هر مَهرویِ سرو اندام را |
|
|
۶- |
شام را با عیش و نوش آرَد به صبح |
|
صُبح دارد آرزویِ شام را |
|
|
۷- |
من که در دنیا نه مُحتاطم نه رِند |
|
می کشم بارِ غم ایّام را |
|
|
۸- |
بی زر و بی زور، روز و ماه و سال |
|
می کنم سنگین سبک آلام را |
|
|
۹- |
باز باز آمد «جلالی» ساقیا |
|
دست او خالی ست، پر کن جام را |
|
 |