Menu

غزل شماره ۴

04

۱- صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را
که سر به کوه و بیابان تو داده ای ما را
۲- شکر فروش که عمرش دراز باد،چرا
تفقدی نکند طوطی شکرخارا؟
۳- غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل
که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را
۴- به خلق و لطف توان کرد صید اهل نظر
به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
۵- ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سُهی قدان سیه چشم ماه سیما را
۶- چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبّان باد پیما را
۷- جز این قدر نتوان گفت در جمال تو عیب
که وضع مهر و وفا نیست روی زیبا را
۸- در آسمان نه عجب گر به گفتهِ حافظ
سماع زهره به رقص آورد مسیحا را

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *