Menu

غزل شماره ۱۰

۱- دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما
۲- ما مریدان روی سوی قبله چون آریم؟ چون
روی سوی خانه خمّار دارد پیر ما
۳- در خرابات مُغان با پیر هم منزل شویم
«کاین چنین رفته ست در عهد ازل تقدیر ما»*
۴- عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوشست
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما
۵- روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد
زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما
۶- با دل سنگینت آیا هیچ در گیرد شبی
آه آتشناک و سوز ناله ی شبگیر ما
۷- تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *